Renk körlüğümü ? Son yıllarda küresel narkotik ağlarının merkezlerinden biri hâline gelen Türkiyede: Hayatın önemli katman renkleri olan yüksek enflasyon ve ağır vergilerle ekonomik çöküş gündelik hayatı kuşatıyor. Alım gücü eridikçe insanlar gelecek tasavvurunu kaybediyor. Yanımızdaki ülkelerde savaşlar, krizler ve insani dramlar yaşanırken, 10 milyonu aşkın Suriyeli, Afgan, Afrikalı .... kayısız yabancılara çıkartılacak 6 ay + 3 yıl İSTEYEN İZİNSİZ KALABİLİR yasası ile İŞGAL edilmiş halimiz varken, maalesef toplumun geniş kesimi ‘Bana ne ?’ dercesine sessizliğe gömülüyor. Bu sessizlik, bilgelikten değil; yıldırılma - yorgunluktan ve çaresizlikten besleniyor. Gerçekle yüzleşmek, her geçen gün daha pahalı bir cesaret istiyor. Yandaş Medya gürültüsü içinde hakikat bulanıklaşıyor, vicdan köreliyor. Uyuşturucu, şiddet, devlet mafya işbirliği, çocuk çeteler, aç emekliler, asgari ücret ve yoksulluk sınırları ile mahvedilmiş toplum normalleşme eşiğini aşıyor. En acısı da, bu renk körlüğünün geçici değil kalıcı olma ihtimali. Çoğumuzun bilmediği Renk nedir ? Ülkedeki RENK KÖRLÜĞÜ konusunda Renkler, ışığın farklı dalga boylarının beyinde yorumlanmasıyla oluşur. Gözde bulunan koni hücreleri farklı dalga boylarına duyarlıdır ve koni tipi arttıkça renk ayrımının zenginliği de artar. İnsanların Renk Görme Kapasitesi: İnsan gözü trikromat yapıdadır ve kırmızı (L), yeşil (M) ve mavi (S) olmak üzere üç tip koni hücresine sahiptir. Bu yapı sayesinde insan, yaklaşık 1 ila 10 milyon arasında renk tonu ayırt edebilir. Ancak renk körlüğü olan bireylerde bu kapasite ciddi biçimde azalır. Bazı kadınlar ise genetik olarak dört konili (tetrokromat) yapıya sahip olabilir. Hayvanlarda Renk Görme Köpek: Köpekler dikromattır; iki koni hücresine sahiptirler. Mavi ve sarı arası renkleri görebilir, kırmızı ve yeşili ayırt edemezler. Yaklaşık 10–20 bin renk tonu algılarlar ve dünyayı soluk sarı–mavi tonlarda görürler. Kedi: Kediler de dikromat yapıdadır. Renk algıları sınırlı olsa da hareket algısı ve gece görüşleri son derece gelişmiştir. Renk sayısı insana göre azdır ancak karanlıkta üstünlük sağlarlar. İnek / At: İnekler ve atlar dikromattır. Görme spektrumları ağırlıklı olarak mavi–yeşil tonlardadır; kırmızı renkler silik algılanır. Kuşlar: Çoğu kuş türü dört hatta beş konili (tetrokromat/pentakromat) yapıya sahiptir ve ultraviyole ışığı görebilir. 100 milyonun üzerinde renk tonu algılayabilirler. İnsan için tek renk gibi görünen bir tüy, kuş için desenlidir. Arı: Arılar üç koniye sahiptir ancak bunlardan biri ultraviyole duyarlıdır. Kırmızıyı görmezler; çiçeklerdeki UV desenleri algılarlar. İnsan için sade görünen bir çiçek, arı için ışıklı bir harita gibidir. Balıklar: Balıkların koni sayısı türüne göre 2 ila 5 arasında değişir. Özellikle derin deniz balıkları ultraviyole ve polarize ışığı algılayabilir. Bazı türler insanlardan daha zengin renk algısına sahiptir. Kelebek: Kelebekler 5–6 konili yapıya sahiptir. Ultraviyole ve çok dar dalga boylarını algılayabilirler. Renk ayrımları insanüstüdür ve bir çiçeğin olgunluk durumunu renkten anlayabilirler. En Çarpıcı Gerçek: İnsan renk algısı açısından üstün değildir. Üstünlüğümüz, beynin yorum gücü, dil yoluyla renk adlandırma yeteneği ve sanat ile sembol üretme kapasitesidir. Hayvanlar ise görür, ihtiyaca göre algılar ve hayatta kalmak için yorumlar. Türkçede Renklerin Resmî ve Yarı Resmî Alanları Türkçede renkler tek bir merkezî kurum tarafından topluca tescillenmez. Dilsel renk adları Türk Dil Kurumu (TDK), teknik ve sanayi renkleri Türk Standartları Enstitüsü (TSE), özel ton adları ise marka ve tasarım tescilleri kapsamında yer alır. TDK’de doğrudan renk olarak tanımlanan yaklaşık 30–35 temel renk adı bulunmaktadır. Bunlar arasında kırmızı, mavi, yeşil, sarı, siyah, beyaz, mor, turuncu, kahverengi, gri, pembe, lacivert, bordo, bej, turkuaz, krem, füme, haki, vizon, antrasit, safran, eflatun, menekşe, çivit, zümrüt, kehribar, mercan, narçiçeği ve hardal yer alır. Türkçenin asıl gücü birleşik renk adlarında ortaya çıkar. Renk+ton, renk+nesne, renk+doğa/maden/bitki ve renk+yoğunluk yapılarıyla oluşan bu adlandırmalar arasında açık mavi, koyu mavi, pastel pembe, gece mavisi, deniz yeşili, şarap kırmızısı, gül kurusu, toprak rengi, kül grisi, dumanlı lacivert, fıstık yeşili, zeytin yeşili, bakır rengi, gümüşî ve altın sarısı gibi örnekler bulunur. TDK sözlüğü ve derlemlerinde yerleşik hâlde kullanılan bu tür renk adlarının sayısı yaklaşık 350–500’dür. TDK’ye girmese de edebiyat, moda, tekstil, mimari ve grafik–boya sektörlerinde Türkçeleşmiş biçimde kullanılan renk tonu adları 1.500–2.000 arasındadır. Petrol yeşili, gece siyahı, okyanus mavisi, kum beji, güneş sarısı, kızıl kahve, soğuk gri ve sıcak beyaz bu gruba örnektir. Bunlar resmî tescil değildir ancak dilsel olarak meşru kabul edilir. Teknik ve Endüstriyel Alan (TSE – RAL – Pantone) Günlük dile ait olmamakla birlikte RAL sisteminde 2.500’ün üzerinde, Pantone sisteminde ise 10.000’den fazla renk tonu bulunmaktadır. Bu adlar Türkçeye ait değildir ancak “RAL 7016 Antrasit Gri” gibi kullanımlar Türkçede yaygındır. Türkçede yaklaşık 30–35 temel renk adı, 350–500 yerleşik birleşik renk adı ve 1.500–2.000 günlük kullanımda kabul gören renk tonu bulunmaktadır. Bu durum Türkçenin renk anlatımında son derece zengin ve üretken bir dil olduğunu gösterir. Türkçede renk çeşitliliğinin bu denli fazla olması tesadüf değildir. Türk kültürü doğayla, toprakla, kumaşla, mimariyle, süsleme ve sanatla yakın temas içinde gelişmiştir. Az kelime kullanan diller dünyayı gri görür; çok kelime kullanan diller ayrıntıyı fark eder. Acil tedbir gerek olan mahvedilmiş ÜLKEDEKİ RENK KÖRLÜĞÜMÜZ